Pl. Soborna – kolumna Św. Jana z Dukli ID: 98

Budynek klasztoru bernardynów (obecnie – budynek Centralnego Państwowego Archiwum we Lwowie). Budynek klasztoru, datowany na ok. 1620 r., jest częścią zespołu architektonicznego, w skład którego wchodzi również Kościół bernardynów. Klasztor przybudowany jest do północnej ściany kościoła, a od strony wschodniej otoczony jest murami z wieżą wjazdową.

Wieża-dzwonnica kościoła bernardynów, zbudowana w latach 1733-1734, jest częścią zespołu architektonicznego kościoła i klasztoru. Architektura budowli jest typową architekturą doby baroku. Dzwonnica zbudowana została na południe od kościoła, przylega do obronnych murów klasztoru. Budowla na planie kwadratu, ceglana, tynkowana. dwupoziomowa z dachem namiotowym. Ściany flankowane parzystymi pilastrami, na drugiej kondygnacji – okna z półokrągłymi zakończeniami.

Dawny Kościół bernardynów (obecnie – Cerkiew Św. Andrzeja, Pl. Soborny 3). Kościół bernardyński we Lwowie jest wybitnym przykładem architektury późnorenesansowej, w której znajduje odbicie duch i klimat epoki późnej kontrreformacji. Świątynia zbudowana została w latach 1600-1630 według projektu B. Awelidesa, P. Rzymianina, A. Przychylnego i A. Belera. Budowlę wzniesiono na miejscu starszego budynku drewnianego, datowanego na ok. 1460 r. Wraz z przyległymi obronnymi budynkami klasztornymi, dzwonnicą, kolumną pamiątkową i rotundą nad studnią na dziedzińcu Kościół bernardynów tworzy zespół architektoniczny.