Ul. Kotlarewskiego, 4 – budynek mieszkalny ID: 527

Mieszkalny dom jednorodzinny – willa (1890-1891). Projekt został opracowany we współautorstwie przez Juliana Zachariewicza i Iwana Lewińskiego). Budynek stanowi część architektonicznego zespołu północno-wschodniego kwartału Kastelówki, o całkowicie willowej zabudowie. Willę projektowano jako obiekt wolnostojący otoczony ogrodem. Dom ma symetryczny plan. Niegdyś integralnym elementem architektury budynku był wysoki dach namiotowy oparty na rzeźbionych kroksztynach. W drugiej połowie XX w. willę przebudowano. Na fasadach zachowały się autentyczne ceramiczne elementy dekoracyjne. 

Powiązane budynki i przestrzenie

  • Ul. Generała Czuprynki, 5 – budynek biurowy (dawna willa)

    Jednorodzinny budynek mieszkalny – willa (1889-1890; architekt Alfred Kamienobrodzki). Willa jest  fragmentem zespołu budynków jednorodzinnych, w którym częściowo zrealizowany został projekt rozwoju kompleksu osiedli domów jednorodzinnych dzielnicy Kastelówka. Zaprojektowany jako obiekt wolnostojący, otoczony działką ogrodową. Późny historyzm (połączenie form neorenesansu z motywami architektury regionu alpejskiego). Według dokumentów, podczas budowy właścicielem obiektu był Jan Bromilski, z rodziną którego powiązanych jest kilka innych projektów budowlanych, które zostawiły znaczący ślad w architekturze Lwowa końca XIX i początku XX wieku. Za czasów radzieckich w budynku znajdowała się administracja, a po rozpadzie ZSRR zjawiły się tu biura partii politycznych.

    Read more
  • Ul. Generała Czuprynki, 5 – budynek biurowy (dawna willa)

    Ul. Generała Czuprynki, 5 – budynek biurowy (dawna willa)

Інтерв'ю

Źródła

  1. Справа з будівництва будинку на вул. Котляревського, № 4 – Державний архів Львівської області (ДАЛО), ф. 2, оп. 1, спр. 5230.
  2. Архітектура Львова: Час і стилі ХІІІ – ХХІ ст. / За ред. Ю. Бірюльова. – Львів: Центр Європи, 2008. – С. 353-354.
  3. Лінда С. Кастелівка: народно-романтичні тенденції у розвитку архітектури львівського історизму // Народознавчі зошити. – 2000. – Зошит 2. – С. 277

Autor(ka): Ihor Żuk