Ul. Klonowicza, 3 – budynek mieszkalny ID: 80

Narożny budynek mieszkalny na rogu ulic Klonowicza i Hułaka-Artemowskiego wzniesiony w 1893 r. w stylu historyzmu. Budznek został zbudowany według wspólnego projektu autorstwa architektów Jakuba Sołomona Krocha i Maurycego Silbersteina dla 4 budynków, które dziś znajdują się pod adresami: Lewickiego 5 i 7, Klonowicza 3 oraz Hułaka-Artemowskiego 4. Projekt został zatwierdzony przez magistrat 1893 roku. Wspomniane budynki na przełomie XIX i XX wieku były własnością architektów J. Krocha i M. Silbersteina. Obecnie pełni funkcję mieszkalną (2009 r.).

Історія

Budynek przy ul. Klonowicza 3 wybudowany według wspólnego projektu autorstwa architektów Jakuba Sołomona Krocha i Maurycego Silbersteina dla 4 budynków na parceli 504, 505 i 506 4/4 pod numerami konskrypcyjnymi 726 4/4 (Kochanowskiego 5, obecnie Lewickiego), 727 4/4 Kochanowskiego 7), 728 4/4 (Klonowicza 3) oraz 725 4/4 (Miłkowskiego 4, obecnie Hułaka-Artemowskiego). Projekt został zatwierdzony przez magistrat 10 września 1893 r. Wymienione budynki na przełomie XIX i XX wieku były własnością architektów J. Krocha i M. Silbersteina.

14 czerwca 1913 r. Teresa Bernfeld, właścicielka budynku przy Klonowicza 3, prosi magistrat o rozpatrzenie sprawy zawilgocenia ściany jej budynku, która moknie wskutek uszkodzenia rury wodociągowej w łazienkach sąsiedniego budynku przy ul. Kochanowskiego 7, będącym własnością Tomasza Zielińskiego. 16 czerwca 1913 r. magistrat przekazuje rzeczony wniosek do urzędu budowlanego.

17 września 1904 r. J. Kroch protestuje przeciw nakazowi magistratu z dnia 25 lipca 1904 r. odnośnie przeniesienia zlewu z pomieszczenia stróża na podwórze oraz nałożenia na niego kary w razie niewykonania nakazu. Adwokat J. Krocha doktor Albert Reis wnosi rekurs (wniosek) odnośnie tego postanowienia, jego zdaniem bowiem, sprawa przeniesienia zlewu nie ma żadnych podstaw prawnych, ani też instytucja wodociągowa nie wymaga niczego podobnego. We wniosku adwokata mowa o tym, że w budynku przy ul. Klonowicza 3 najemca każdego lokalu posiada w kuchni zlew z podłączeniem do wodociągów na własny użytek. Jedynie w mieszkaniu jednopokojowym na parterze nie ma takiego zlewu, gdyż wcześniej wchodziło ono w skład przyległego mieszkania, a dopiero później zostało wynajęte jako osobne. Zamontowanie w tym mieszkaniu zlewu nie jest niezbędne, gdyż najemca tego lokalu potrzebuje w ciągu dnia jednego tylko dzbanka wody, który dostaje od stróża z jego wodociągów, bądź z wodociągów znajdujących się na ulicy. Adwokat prosi magistrat o zmianę rozporządzenia z dnia 25 lipca 1904 r.

Архітектура

Narożny budynek mieszkalny na rogu ulic Klonowicza i Hułaka-Artemowskiego zbudowany w stylu historyzmu. Dwupiętrowy, ceglany, otynkowany. Asymetryczne kompozycje głównych fasad podkreślone z boku zaokrągleniami narożników ścian. Portal wejściowy od strony ul. Klonowicza przeniesiono na lewą stronę.Parter podkreślony jest dekoracyjną rustyką biegnącą w rzędach. Pierwsze piętro ozdabia delikatna rustyka biegnąca w rzędach, drugie podkreślają wertykalne pilastry porządku pseudo-jońskiego. Między parterem i pierwszym piętrem oraz u dołu okien pierwszego i drugiego piętra ciągną się profilowane fryzy. Okna parteru ozdobione są kamieniami szczytowymi. Okna pierwszego i drugiego piętra mają profilowane obramowania z „uszkami”. Na pierwszym piętrze okna podkreślone są trójkątnymi zwieńczeniami, które łączy wspólny profilowany fryz. Między tymi zwieńczeniami i obramowaniem okien umieszczono wstawki ze sztukateryjnymi kobiecymi główkami po środku. Okna drugiego piętra ozdabiają wydłużone zwieńczenia. Budynek zwieńcza profilowany gzyms z modylionami, rzędem ząbków i pasem jońskim.

Люди

Autorzy projektu: architekci Jakub Sołomon Kroch i Maurycy Silberstein.

Właścicieli:

pod koniec XIX – na pocz. XX w. właścicielami byli architekci Jakub Sołomon Kroch i Maurycy Silberstein według dokumentów Państwowego Archiwum obwodu Lwowskiego (PAOL) 5299/34-38 z dnia 10 września 1893 r., PAOL4801/1 z dnia 17 września 1904 r., PAOL4801/3 z dnia 25 lipca 1904 r.;

w drugiej dekadzie XX wieku właścicielką budynku była Teresa Bernfeld według dokumentów PAOL4801/15;

w latach 30. XX wieku właścicielką była Leontyna Kwiatkowska według źródeł literackich

Джерела