Ul. Bohomolca, 7 – budynek mieszkalny ID: 46

(1906) - budynek mieszkalny, w stylu secesyjnym z elementa,i neogotyckimi, wchodzi w skład tzw. ronda. Zbudowany został według projektu architekta Jana Lewińskiego dla Henryka Gottliba Haszlakiewicza. W drugiej dekadzie XX w. mieszkali w tym budynku poseł Sejmu Galicyjskiego Eugeniusz Oleśnicki (Євген Олесницький), architekt Adam Opolski, redaktor „Gazety Lwowskiej” Adam Krechowiecki (1850-1919). Mieściła się tu także pensja dla dziewcząt Аmalji d' Endel. W latach 20. właścicielem budynku był Jakub Posament (1879-1926), znany lwowski kupiec, aktywny działacz społeczny. Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009) kamienica pełni funkcje budynku mieszkalnego.

Historia

Najważniejsze etapy budowy:

• 1906: Budynek zbudowany został w 1906 r. według projektu architekta (koncesjonowanego budowniczego) Jana Lewińskiego (Іванa Левинського) dla Henryka Gottliba Haszlakiewicza. Projekt został zatwierdzony przez magistrat lwowski 22 lipca 1905 r., dodatkowe plany zostały zatwierdzone 9 października 1906 r. Budynek stanął 12 października 1906 r. 9 października 1906 r. właściciel prosi magistrat o zgodę na zamieszkanie w budynku. Pozwolenie zostaje wydane przez magistrat lwowski  21 października 1906 r. (DALO, 2/2/127).

Daty kolejnych remontów:

Z korespondencji magistratu z właścicielami K. I D. Uszerami (DALO 2/1/127) w sprawie remontu fasady i klatki schodowej, które wymagały odnowienia, zachował się spis aktów, datowanych na:

• 22 kwietnia 1929 r.;
• 21 sierpnia 1933 r.; 9 grudnia 1933 r., 8 stycznia 1934 r.
• Remont fasady i klatki schodowej został zakończony 16 lipca 1936 r.

Obecne funkcje budynku:

• obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny (2008 r.)

Architektura

Budynek mieszkalny wchodzący w skład tzw. ronda. Trzypiętrowy, o złożonym na planie, ceglany, tynkowany. Zbudowany w stylu secesyjnym. Plan wewnętrzny typu sekcyjnego. Kompozycja fasady asymetryczna, z dwoma bocznymi częściami zwieńczonymi u góry secesyjnym szczytem o płynnym konturze. Centralną część budynku tworzą narożne nisze balkonowe, które na parterze ogrodzone są balustradą z balaskami, na pierwszym i drugim piętrze – okuciami z secesyjnym wzorem. Portal wejściowy mieści się po lewej stronie i kończy się u góry świetlikiem w postaci trzech neogotyckich okienek. Prawa boczna część ma na poziomie pierwszego i drugiego piętra wystające balkony opierające się na kroksztynach, ogrodzone secesyjna kutą balustradą. Budynek oświetlony jest w większości prostokątnymi oknami; na pierwszym piętrze części bocznej znajdują się podwójne okna zakończone półokrągło, rozdzielone kolumienkami ze stylizowanymi neogotyckimi kapitelami. Szczyt fasady przecięty jest półokrągłymi okienkami. Centralna część budynku zwieńczona jest gzymsem ze stylizowanym fryzem arkaturowym, na którym pośrodku niszy balkonowej drugiego piętra umieszczony jest secesyjny maszkaron.

Ludzie

Autorzy projektu (rekonstrukcji), współautor:

• architekt (koncesjonowany budowniczy) Jan Lewiński (Іван Левинський), projekt nie datowany

Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):

• Henryk Gottlib Haszlakiewicz, według dokumentów DALO z 9 maja 1907 r., Maria z Krechowieckich Pogorecka  (9 maja 1907 r.),
  

• Maria z Krechowieckich Pogorecka od 29 listopada 1924 r.

• od 29 listopada 1924 r., właściciele Kandel i Dorota Uszer mieszkali pod adresem Pl. Halicki 7

Inni właściciele i mieszkańcy budynku:

• Koss Jan, adwokat, członek Izby Adwokackiej (Skorowidz 1910)

• Oleśnicki Eugeniusz (Євген Олесницький), doktor, adwokat, poseł Sejmu Galicyjskiego i parlamentu austriackiego (Skorowidz 1910)

• Kędzierski Ignacy i Opolski Adam, inżynierowie-architekci (Skorowidz 1910)

• Dąbrowska Jadwiga, asystent biurowy (Księga 1914)

• Francoz Jakub, właściciel ziemski (Księga 1914)

• Jarzymiński Józef, właściciel ziemski (Księga 1914)

• Krechowiecki Adam (1850-1919), pisarz, dramaturg, publicysta, historyk literatury, redaktor „Gazety Lwowskiej” (Skorowidz 1910; Księga 1914l; Nicea 1989)

• Studnicka Zdzisława, właścicielka ziemska (Księga 1914)

• Zawadowska, wdowa po adiunkcie sądowym (Księga 1914)

• Pensja dla dziewcząt Amalji d'Endel (Księga 1914)

• Müller Karol, podpułkownik (Spis 1937)

Інтерв'ю

Źródła