Ul. Bohomolca, 3 – budynek mieszkalny ID: 54

(1906) - narożny budynek mieszkalny z zewnętrznej strony ronda, w stylu secesji. Wzniesiony przez architekta Jana Lewińskiego dla właścicieli Jana Papеé i jego żony Marii Papеé. W latach 1910. w tym budynku mieszkał jego właściciel, profesor, lekarz policyjny, specjalista od chorób skórnych i wenerycznych Jan Papеé. Obecnie (w 2009 r.) kamienica służy głównie jako budynek mieszkalny.

Historia

Główne etapy budowy:
  • 1906: Zbudowany przez architekta (koncesjonowanego budowniczego) Jana Lewińskiego (Іванa Левинського) dla właścicieli Jana Papеé i jego żony Marii Papеé. Projekt budowy magistrat Lwowa zatwierdził 9 czerwca 1905 r., dodatkowe plany zostały zatwierdzone 6 sierpnia 1906 r. Magistrat wydał zezwolenie na budowę 25 kwietnia 1905 r., zezwolenie na zamieszkanie – 28 czerwca 1906 r. (DALO 2/1/123).
Obecne funkcje budynku:
  • obecnie wykorzystywany jest głównie jako budynek mieszkalny (2008 r.)
  • w budynku na parterze znajdują się także prywatne biura (2008)

Powiązane budynki i przestrzenie

  • Ul. Bohomolca, 4 – budynek mieszkalny
    (1906) - budynek mieszkalny w pierzei ulicy, w stylu secesji. Fasadę dekorowaną secesyjną sztukaterią i kratami upiększają kolorowe ceramiczne płytki. Zbudowany przez architekta Jana Lewińskiego dla właścicieli Izraela Elstera, Solomona Elstera i Leona Topfa, współwłaścicieli firmy Elster & Topf. W latach 1910. w tym budynku znajdowały się atelier fotograficzne „Helios” i „Rubens” Maurycego Fruchtmanna oraz Redakcja i zarząd Skorowidzu adresowego królewskiego stołecznego miasta Lwowa. W latach 1930. w kamienicy mieszkał znany lwowski profesor lekarz Adolf Beck. Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009 r.) kamienica służy głównie jako budynek mieszkalny.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 5 – budynek mieszkalny
    (1906) - budynek mieszkalny wchodzi do składu ronda, w stylu secesji. Zbudowany przez architekta Jana Lewińkiego dla własnych potrzeb. W latach 1930. właścicielem kamienicy był Bernard Pordes, urzędnik Wydziału Krajowego (pierwszy i ostatni pracownik Wydziału wyznania mojżeszowego). Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009 r.) budynek służy dla prywatnego zamieszkania.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 6 – Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej
    (1906 - ul. Bohomolca 6) - budynek w prawej pierzei ulicy w stylu secesji, zaprojektowanej przez architektoniczne biuro Jana Lewińskiego dla właściciela realności Leona Staubera - projekt głównej fasady przez architekta Tadeusza Obmińskiego. W latach 1930. przeprowadzono w kamienicy nieznaczne remonty i przebudowy. Leszek Sawicki wspominał o wydarzeniach w tym domu w lipcu 1944 roku. Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009 r.) znaczną część budynku zajmuje Centrum Miejskiej Historii Europy Środkowo-Wschodniej, reszta wykorzystywana jest jako budynek mieszkalny.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 7 – budynek mieszkalny
    (1906) - budynek mieszkalny, w stylu secesyjnym z elementa,i neogotyckimi, wchodzi w skład tzw. ronda. Zbudowany został według projektu architekta Jana Lewińskiego dla Henryka Gottliba Haszlakiewicza. W drugiej dekadzie XX w. mieszkali w tym budynku poseł Sejmu Galicyjskiego Eugeniusz Oleśnicki (Євген Олесницький), architekt Adam Opolski, redaktor „Gazety Lwowskiej” Adam Krechowiecki (1850-1919). Mieściła się tu także pensja dla dziewcząt Аmalji d' Endel. W latach 20. właścicielem budynku był Jakub Posament (1879-1926), znany lwowski kupiec, aktywny działacz społeczny. Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009) kamienica pełni funkcje budynku mieszkalnego.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 8 – budynek mieszkalny
    (1907) - budynek mieszkalny w zabudowie atrialnej, w stylu secesyjnym, zbudowany został trzypiętrowy budynek według projektu Jana Lewińskiego (Іванa Левинського), zamówiony przez Izraela Elstera, Solomona Eltnera i Leona Topfa. Fasada dekorowana secesyjną sztukaterią i okuciami, ozdobiona ceramicznymi płytkami. We wnętrzu budynku zachowały się witraże. W latach 30. w budynku znajdował się zakład fotograficzny „Foto-Oto” (Oleh Łużnicki [Олег Лужницький] i J. Silberbusch). Od 1985 r. stanowi zabytek architektury miejscowego znaczenia. Obecnie (2009) kamienica wykorzystywana jest jako budynek mieszkalny.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 11a – budynek mieszkalny
    Narożny budynek mieszkalny w stylu secesji, wchodził w skład tzw. ronda. 1905 r. magistrat, przychylając się do podania Hermana Wallacha, zatwierdza plany i wydaje pozwolenie na budowę. Projekt zostaje wykonany przez architekta Henryka Salwera. Plany wykonane zostają przez budowniczego Remera. W pierwszych dwóch dekadach XX w. w budynku tym mieszkał profesor uniwersytetu  Edmund Biernacki i podróżnik Leon Winig. Obecnie (2009 r.) obiekt wykorzystywany jest jako budynek mieszkalny.
    Read more
  • Ul. Bohomolca, 4 – budynek mieszkalny

    Ul. Bohomolca, 4 – budynek mieszkalny
  • Ul. Bohomolca, 5 – budynek mieszkalny

    Ul. Bohomolca, 5 – budynek mieszkalny
  • Ul. Bohomolca, 6 – Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej

    Ul. Bohomolca, 6 – Centrum Historii Miejskiej Europy Środkowo-Wschodniej
  • Ul. Bohomolca, 7 – budynek mieszkalny

    Ul. Bohomolca, 7 – budynek mieszkalny
  • Ul. Bohomolca, 8 – budynek mieszkalny

    Ul. Bohomolca, 8 – budynek mieszkalny
  • Ul. Bohomolca, 11a – budynek mieszkalny

    Ul. Bohomolca, 11a – budynek mieszkalny

Architektura

Narożny budynek mieszkalny (z zewnętrznej strony ronda). Wzniesiony w stylu secesji. Trzypiętrowy, ceglany, otynkowany. Wewnętrzne rozplanowanie sekcyjnego typu. Wzniesiony w stylu historyzmu. Obie fasady mają asymetryczną kompozycję z bocznym występującymi segmentami, zakończonymi u góry secesyjnymi sztukaterskimi attykami z metalowym ogrodzeniem, podobne zakończenie posiada również narożna występująca zaokrąglona bryła. Parter budynku zdobi rustyka biegnąca w rzędach. W zaokrąglonym narożnym segmencie na poziomie pierwszego i drugiego piętra występują balkony z metalowymi kutymi ogrodzeniami o secesyjnym rysunku oparte na takich że kutych kroksztynach. Okna drugiego piętra u góry upiększone są sztukaterskim secesyjnym ornamentem roślinnym. Nad oknami drugiego i trzeciego pięter umieszczone są wstawki z kolorowych ceramicznych płytek. Między oknami trzeciego piętra biegnie pas z kolorowych ceramicznych płytek. Główne wejście kamienicy jest przesunięte w prawo. Budynek zakończony jest profilowanym gzymsem ozdobionym rzędem elementów tylizowanych w stylu jońskim

Ludzie

Autorzy projektu (rekonstrukcji), współautor:
  • Jan Lewiński (Іван Левинський)

Główni właściciele nieruchomości (działki i budynku):
  • na pocz XX w. właścicielami byli Jan Papeé i jego żona Maria Papeé zgodnie z dokumentami DALO 2/1/123 z

Inni właściciele i mieszkańcy budynku:
  • Mandel Salamon, profesor gimnazjalny (Skorowidz 1910)
  • Siellawa Ludwika, mieszczanka (Skorowidz 1910)
  • Fiała Ludwik, kupiec (Skorowidz 1910)
  • Pappé Jan, dr, lekarz, w 1907 r. lekarz policyjny, specjalista od chorób skórnych i wenerycznych (Wiczkowski 1907), (Księga 1914)
  • Kuczyński Bronisław, likwidator asekuracyjny, mieszkanie (Księga 1914)
  • Szprecher Maurycy, kupiec (Skorowidz 1910), właściciel majątku (Księga 1914)
  • Pappé Roman, dr, lekarz (Informator 1932)
  • Szlachetko Marceli, dr (Informator 1932)
  • Sołomir S., obróbka drewna (Informator 1932)
  • Mednyk U. I. (Spis 1946)

Źródła

  • Державний Архів Львівської Області (Derżawnyj Archiw Lwiwśkoji Oblasti, DALO).– Fond. 2.– Opys. 1. – Spr.  123
  • Lwów. Ilustrowany przewodnik. – Lwów: Centrum Europy. – Wrocław: Via Nowa, 2001. – S. 223
  • Jurij Biriulow, Sztuka lwowskiej secesji. – Lwów: Centrum Europy, 2005, s. 76-77, 166, 168
  • Jakub Lewicki, Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893-1918 (Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, Wydawnictwo Neriton, 2005), 258-260
  • Ihor Żuk, Lwowskie zabytki okresu modernizmu. Zespół ulicy Bohomolca i jego architekt, „Żowteń” nr 12, 1983, 93-85
  • J. Wiczkowski, Lwów, jego rozwój i stan kulturalny oraz przewodnik po mieście. Lwów 1907
  • Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1910)
  • Skorowidz królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1920)
  • Księga Adresowa królewskiego stołecznego miasta Lwowa (Lemberg, 1914)
  • Informator lwowski (Lwów 1932)
  • Wykaz domów na obszarze miasta Lwowa . – S. 2. // Księga adresowa Małopolski. –
  • Lwów. Stanisławów. Tarnopol. Rocznik 1935/1936

Autor(ka): Chrystyna Charczuk, Iryna Kotłobułatowa

Redaktor(ka): Markian Prokopovych