Pl. Soborna, 3 – dzwonnica dawnego Kościoła bernardynów ID: 179

Dawny Kościół bernardynów (obecnie – Cerkiew Św. Andrzeja, Pl. Soborny 3). Kościół bernardyński we Lwowie jest wybitnym przykładem architektury późnorenesansowej, w której znajduje odbicie duch i klimat epoki późnej kontrreformacji. Świątynia zbudowana została w latach 1600-1630 według projektu B. Awelidesa, P. Rzymianina, A. Przychylnego i A. Belera. Budowlę wzniesiono na miejscu starszego budynku drewnianego, datowanego na ok. 1460 r. Wraz z przyległymi obronnymi budynkami klasztornymi, dzwonnicą, kolumną pamiątkową i rotundą nad studnią na dziedzińcu Kościół bernardynów tworzy zespół architektoniczny. 

Budynek klasztoru bernardynów (obecnie – budynek Centralnego Państwowego Archiwum we Lwowie). Budynek klasztoru, datowany na ok. 1620 r., jest częścią zespołu architektonicznego, w skład którego wchodzi również Kościół bernardynów. Klasztor przybudowany jest do północnej ściany kościoła, a od strony wschodniej otoczony jest murami z wieżą wjazdową.

W 1736 roku przed kościołem Św. Andrzeja Apostoła postawiona została barokowa kolumna Św. Jana z Dukli, który, jak uważano, w 1648 roku uratował Lwów przed najazdem tatarskim oraz wojskami Bohdana Chmielnickiego. Kolumnę wzniesiono na koszt wojewody wołyńskiego Seweryna Michała Rzewuskiego.

Pierwsza tercja XVII w. Wjazdowa brama („Gliniańska”) oraz mury klasztoru Bernardynów (obecnie siedziba instytutu „Ukrzachidprojektrestauracja”). Pierwsza tercja XVII w. – budownictwo pod nadzorem inż. Fr. Hetkanta, 1618 r.; budownictwo wieży, 1976–1977 – restauracja z rekonstrukcją, architekci A. Nowakiwski, K. Prysiażny.